43.

Wyprowadzkę Anki ułatwił przyjazd Mileny, siostry Roberta. Stachurska widząc ją, sama sie wyniosła. Ma Mila wyczucie, nie ma co. Wiedziała kiedy wpaść do brata, tak z nienacka. No chyba Anka nie liczyła na to, że ona będzie mieszkac u nas, a siostra Robert w hotelu????

- Asia???!!!!!! zapytała zaskoczona kiedy otworzyłam jej drzwi???

- Cześć Mila. A ty co, ducha zobaczyłaś??? - zaśmiałam się, zaskoczona reakcją Mileny.

- Nooo, myślałam, że drzwi otworzy ..... - skrzywiła się, wchodząc do mieszkania.

- Hehe, nie wiedziałaś, że twój braciszek wprowadził zmiany w swoim zyciu.??

- Szczerze?? Nie bardzo. Nie czytuję gazet, ale się cieszę, że w końcu zmądrzał.- roześmiała się - a wogóle , to gdzie on jest???

- A gdzie może być?? - zaśmiałam się - na boisku. Klopp z nich wszystkie soki wyciska, przed meczem.

- Aaa, no tak, mój braciszek piłke kopie - zasmiała się.

- To opowiadaj, co tam u was?? - rozsiadłysmy się z kawą i ciastem na kanapie. Zawsze miałam z Milą świetny kontakt.

-Wiesz Aśka, jak bys przeszła obok mnie na ulicy i nie pacnęła mnie w głowę, nie poznałabym Cię.

Spojrzałam zdziwiona

-Aż tak się zmieniłam???

- Nooo, aż tak to może nie - ale wyglądasz rewelacyjnie, zawsze chodziłaś smutna, przygaszona, a teraz proszę. Roziskrzone oczy, uśmiechnięta, szczęśliwa. Postarał się bracki, nie ma co.

Uśmiechnęłam się tylko.

- No nie ściemniaj, widzę, ze jesteś szczęśliwa. A gdzie mój bratanek???

- Z ojcem - zaśmiałam się - jest na etapie kopiowania go we wszystkim, musieliśmy mu nawet plastikową golarkę kupić, bo tą Roberta o mało się nie pociął. Młody łazi za nim krok w krok i we wszystkim naśladuje. 

- No to Robert musi uważać na to co robi, bo jeszcze młody coś zmajstruje. 

Długo nie trzeba było czekać. Po przyjeździe Mili, poszliśmy całą ekipą do kina. Ewa, Łukasz, Kuba z żoną, Robert, Milena i ja. Robert wyszedł akurat do toalety, kiedy rozmowa zeszła na Roberta i jego zamiłowanie do porządku, mały coś musiał źle usłyszeć, bo w trakcie obiadu rzucił do Roberta

- Tata, a wujek Łukas powiedział, ze ty jesteś pedał, bo nie lubis syfu w aucie. 

Najpierw spojrzeliśmy po sobie skonsternowani a potem wszyscy parsknęliśmy. 

- Nie pedał, tylko pedant synuś, pedały to masz w rowerku - zaśmiałam się, głaszcząc go po głowie kiedy przeszedł mi atak śmiechu. 

I weź tu gdzieś dziecko ze sobą.