24

- Asia, czuj się jak u siebie, ja wskoczę tylko pod prysznic i zaraz do was przyjdę.

-oki

Rozejrzała się po pomieszczeniu. 
Jasne wnętrze, rozświetlone wpadającym słońcem, duża słoneczna kuchnia, promienie słońca przenikające kryształowe zawieszki zasłon, tańczyły na jasnych ścianach, tworząc tęczowe wzory, w mieszkaniu było bardzo czysto, za czysto jak na mieszkanie kawalera.  Otworzyła drzwi od tarasu, wypuszczając Patryka do przyległego, wypielęgnowanego ogrodu. 

Pierwsze co zrobił wybiegając na dwór, to kopnął leżącą w ogrodzie piłkę, umieszczając ją w ułożonej nieopodal bramce.

- Cholerka, konkurencja mi rośnie – usłyszała za plecami głos Roberta.

Podskoczyła kiedy się odezwał i odwróciła się twarzą do niego, patrząc przestraszona. Robert stał przed nią w samych jeansach, bez koszulki,z wilgotnymi włosami, rozbawiony jej reakcja.

- Przepraszam, nie chciałem cie przestraszyć – uśmiechnął się rozbawiony.

Aśka przygryzła wargę, (Zduńska, nie rób tak) wpatrując się w niego speszona.

- yyeee, nie, nie przestraszyłeś – bąknęła zakłopotana przełykając ślinę.

( weź się chłopaku lepiej ubierz )

Patrzył na nią tez nieco speszony, wgapiała w niego te swoje chabrowe oczy, policzki oblał niby nie widoczny rumieniec, ale na tle złotych włosów stawał się widoczny, stała przygryzając wargę , musiał napić się wody. ZIMNEJ!!!!! TERAZ!!!!!! Albo zrobi coś głupiego. 

Równocześnie przesunęli się w lewo, wpadając na siebie. 
Aśka zahaczyła o jego torbę i o mało nie poleciała, złapał ją w ostatniej chwili. Kiedy spojrzała spod przymrużonych oczu nie wytrzymał, musiał ją pocałować, po prostu musiał, to było silniejsze.

- przepraszam – wyszeptała zanim ich spojrzenia na ułamek sekundy znów się spojrzały, chwilę później poczuła jego usta na swoich. Drgnęła kiedy musnął jej wargi, delikatnie, jakby czekając na przyzwolenie, na dalsze działanie.  Nie odsunęła się, przeciwnie, spojrzała tak, że w Lewym się zagotowało, ponowił pocałunek, tym razem bardziej zdecydowanie. Wplotła mu dłoń we włosy, bawiąc się palcami na jego karku i plecach.

- mamaaaaa – odskoczyli od siebie jak oparzeni.

- co skarbie??

-  Pić mi się ce.

- Już kochanie ,Robert gdzie masz szklanki??

Lewandowski wyminął ją bez słowa, wyciągając z szafki trzy szklanki, otworzył lodówkę i nalał soku.

Patryk zabrał szklankę i wybiegł spowrotem do ogrodu, zostawiając ich skrępowanych w kuchni.

Spojrzeli na siebie, ale kiedy ich spojrzenia znów się spotkały, oboje utkwili wzrok w podłodze.

- Asia – zaczął Robert nieśmiało – przepraszam, nie wiem co mnie napadło.

Uśmiechnęła się delikatnie ( niech cie tak częściej napada)

Chciała coś odpowiedzieć, ale zadzwonił dzwonek, wybijając ich z zamysłu.

- Możesz?? – zapytał – wrzucę coś na siebie.

- Pewnie – rzuciła i odwróciła się na pięcie, idąc w kierunku drzwi.