27.

Idąc do ogrodu,cały czas czułam ten obłędny zapach, wymieszany z aromatem moich perfum, co powodowało we mnie dziwne uczucia, zapach, który powstał z połączenia tych dwóch, budził pożądanie, ogarniał jakąś dziką żądzą, podniecał. Coś podobnego czułam wtedy w hotelu, jak Robert dał mi swoją koszulkę do spania. Gdyby nie to, że młody spał ze mną, nie wiem jakby to się skończyło. Kiedy przechodziłam koło Hummelsa, uśmiechnął się do mnie.

- Asia, nie gniewasz się za to piwo??

- Nie, no co ty, wiem, że to nie było celowe. Nie rób ze mnie jakiejś zołzy, co??

- Napijesz się ze mną piwa??

- Mats, może przy innej okazji, mam dziecko pod opieką.

Zauważyłam, że Robert nam się przygląda z dość dziwna miną.Sprawiał wrażenie zazdrosnego.

( moja koszula, na niej ,wygląda o niebo lepiej niz na mnie)

- Wszystko w porządku?? - zapytałam oniemiałego Lewandowskiego - tylko mi nie mów, że to twoja ulubiona koszula - zaśmiałam się.

- Na tobie tak - spojrzał tak, że wbiło mnie w ziemię.

Na Roberta ten zapach podziałał chyba podobnie, albo alkohol zaczął mu w głowie szumieć , bo zbliżył się do mnie, ( zbyt blisko)wdychając go, a mnie przyprawiając o dreszcze.

- Robert, my się będziemy zbierać - Kuba zawsze wiedział gdzie i kiedy się pojawić- musimy małą komuś wkleić, bo jutro mam trochę spraw do pozałatwiania, a Aga idzie do pracy.

- Kuba - zawołałam za nim - a może, jeśli Robert nie będzie miał nic przeciwko, przywieziecie ja tutaj, ja i tak będę z młodym, to mogę się nią zająć.

- Naprawdę, mogłabyś?? - ucieszyła się Aga.

- Jeśli Robert się zgodzi - spojrzeliśmy na Lewego.

- Nie no, jasne, żaden problem. Przywieźcie ja rano.

- Jej, dzięki, jesteś wielka - zaśmiał się Kuba.

Zaczerwieniłam się i spuściłam głowę

- oj tam, drobiazg.

Impreza po mału dobiegła końca, dzieciaki popadały umęczone bieganiem na dworzu, wiec powrzucano je w auta tak jak lezały.

Zaskoczyło mnie, że po grillu, jedyne naczynia jakie zostały do zmycia to szklanki chociaz było prawie dwadzieścia osób. Natomiast wszystkie papierowe naczynia wylądowały w workach , w śmietniku przed domem. Zebrałam te szklanki, żeby je zanieśc do kuchni, a Robert dogaszał grila.

- Asia, kurczę, ale ze mnie idiota - zaczął nagle drapiąc sie po głowie ( Ameryke odkryłes normalnie) - mam piwo wypite, nie będe mógł was odwieźć.

- Spoko, pojadę taksówka, albo zadzwonie do taty.

Nie wiem jak on to robił, ale przemieszczał sie jak Edward Cullen w Sadze, stał w jednym miejscu, nie zdązyłam mrugnąć, a juz stał gdzie indziej, bo znów zmaterializował mi sie przed twarzą.

- A może...(nie nie, Lewy,nie patrz tak na mnie)  zostaniecie na noc??? I tak rano Błaszczykowskie Jule przywiozą, po co masz jeździć w ta i spowrotem??

Podświadomie przygryzałam wargę. Bałam sie, czym to sie może skończyć, ten pocałunek w kuchni, niby nic wielkiego, 20 może 30 sekund, ale gdyby młody nie wparował do kuchni, kto wie, co by sie wydarzyło. Lewandowski, stanowczo za bardzo mieszał mi w głowie.