33

Przebrałam się w normalne ciuchy , Patryk poszedł spać, wymęczyło go te wojaże wiec padł jak zabity, zostawiajać nam trochę czasu wolnego.

Siedziałam na kanapie w salonie Roberta i przeskakiwałam z kanału na kanał, kiedy z kuchni dobiegło mnie pytanie.

- Asia , na co masz ochotę, może spaghetti? - zatkało mnie spodziewałam się co najwyżej zupki chińskiej, tudiez jakiegoś zamówionego żarcia, nie odpowiedziałam, wiec przyszedł do pokoju. Parsknęłam widząc go w kuchennym fartuszku.

- Może byc spaghetti, ale dla ciebe nie za ciężkie na kolację??

- nie , nie mam rano treningu - wrócił z dwoma kieliszkami i butelka wina.

- pomóc ci?? - głupio mi było tak siedziec na kanapie samej.

- Nie nie, dam sobie radę, ale możesz wrzucic film, jest w DVD.

- ok- włączyłam odbiornik po kilku minutach wyswietlił sie napis Hallowen - zemsta Maikea Mayersa ( tak chcesz zagrać?? )

Dwadziescia minut później. 

siedzieliśmy na kanapie, dłubałam widelcem w miseczce ze spaghetti, bojąc sie wziąć toto do ust, ale się chłopak napracował, zawsze mógł zrobic jakies kanapki, wiec postanowiłam zaryzykowac.  O kurde, to jest lepsze niz myślałam, przystojny, zadbany, wysportowany i nie źle gotuje?? umarłam i jestem w niebie.

z głupoty wciagnęłam makaron paćkając sobie buzię sosem, Robert spojrzał na mnie tak, że wmurowało mnie w siedzenie ( to sie popisałaś, nie ma co) i parsknął widząc moja skonsternowaną minę. Na tym skończyła się " kultura przy stole" .  Chwilę później siedzielismy obok siebie na kanapie ( miało być łóżko, ale niech będzie)  oglądając Halloween ( tak, tak, wiem co Lewy kombinował, myslął, że sie wystraszę, dobra, chcesz się tak pobawić?? ok, zobaczymy co z tego wyjdzie) . Siedziałam skulona na kanapie udając strach przy każdej " groxniejszej" scenie i dyskretnie zerkałam w stronę Lewego, w pewnym momencie z głosnym - aaa,wyłąćz to - wtuliłam sie w jego ramię. Przytulił mnie, i siedziałam z głową na jego klatce piersiowej, ale zamiast filmu skupiłam sie na biciu jego serca, było jakies dziwne, jakby przyspieszone, i ten zapach, znów mącił mi w głowie, skup sie na filmie, dziewczyno. Kiedy przy kolejnej scenie znów ukryłam głowe w jego ramieniu zaśmiał się

- w porządku? - spojrzał na mnie

- eee, tak, wsytarszyłam się - siedziałam niby przerazona gapiąc sie na niego.

- Nie bój się głuptasie - znów odgarnął mi ten cholerny kosmyk, za ucho ( uparte te moje włosy, zawsze wyłażą wtedy kiedy nie powinny) i przejechał mi dłonia po twarzy. Drgnęłam. (Lewy nie rób tak, bo nie ręczę  za siebie).

 Wpatrywał się chwilę we mnie , nagle poczułam, że znów mnie pocałował, delikatnie, jakbym miała zaraz rozpłynąc sie w powietrzu. Nie zaprotestowałam, więc zaczął mnie całować coraz śmielej, mącąc mi w głowie, kiedy poczułam, jak językiem delikatnie musnąl moje wargi , wplotłam mu palce we włosy i przyciągnęłam do siebie. Leżelismy na kanapie całując się, poczułam ręke Roberta, przesuwajacą sie wzdłuz mojego uda, przez brzuch. Nagle poczułam jego palce błądzące po moim staniku.Przesunęłam dłonie wzdłuz jego kręgoslupa.  Chwile póxniej oboje bylismy bez koszulek

- Jestes pewna??- spojrzął na mnie tak, ze nie potrafiłam mu odmówić.

Pocałowałam go na znak odpowiedzi, zastanawiajac się, czy wykorzystać ten rok doświadczenia pracy w agencji.

- Chodź, - złapał mnie za rękę i pociągnął z kanapy, szliśmy do sypialni, po drodze pozbywając sie ubrań.

Miał takie dziwne oczy, takie inne, jakby zamglone, nieobecne, całował mnie tak, że w głowie mi sie kręciło, oddychał szybciej niz normalnie. Położył się na łóżku i pociągnął mnie, tak ze teraz ja leżałam na nim. Jego ręce błądziły po moich pośladkach, plecach. 

Niedługo później odleciałam do innej galaktyki. 

32.

Łaziliśmy po Dortmundzie w miarę swobodnie, bo Robert schował się za wielkimi okularami i pod czapeczką wiec wyglądaliśmy jak małżeństwo z dwójką dzieci, nieliczni orientowali się kim naprawdę jesteśmy, ale o dziwo dano nam spokój (jeśli kilkadziesiąt błyskających fleszy można było nazwać spokojem).

Wycieczka skończyła się jednak dość szybko, bo nagle niebo zasłoniły czarne chmury, błysnęło, huknęło i zaczęło lać. Zanim doszliśmy do samochodu byliśmy kompletnie mokrzy, bo bluzą Roberta osłoniliśmy nosidełko Julci.

Wiem, że głupie to było z mojej strony, ale co chwilę zerkałam jak z każdą kroplą deszczu, koszulka przykleja się do niego,eksponując cholernie seksowny tors, a mokre dżinsy opinają wysportowane pośladki.

Zauważyłam też, że Robert co chwilę zerka w moją strone, w pewnej chwili, w wystawie sklepowej zobaczyłam to co on oglądał. Szczupłą, długonogą blondynkę o zabójczo chabrowych oczach, z delikatnie rozmazanym makijażem z totalnie przeźroczystą sukienką przyklejoną do ciała, okrytego jedynie w białą bieliznę w różyczki. Miałam wrażenie, że uśmiecha się pod nosem.

Robert sprawnie rozłożył folię na fotelach, i piętnaście minut później podjechaliśmy pod jego dom i garażem weszliśmy do mieszkania. Zabrałam dzieciaki do łazienki, żeby je przebrać, dobrze że Kuba zostawił ciuchy dla małej, a Robert wyjął nasze torby z samochodu.

Wyszłam z łazienki w samym ręczniku, zostawiając mokre rzeczy na lince, Patryk natomiast latał jak go Pan Bóg stworzył i za nic w świecie nie dawał się złapać, oddałam wiec Julę Robertowi w ramiona( Widok Lewego, bez koszulki przyprawiał mnie o szybsze bicie serca, a Lewandowski bez koszulki z niemowlakiem w ramionach??? o mamuniu.) i zamiast go ogarnąć stałam i gapiłam się na Roberta póki dzwonek u drzwi nie przywołał mnie do rzeczywistości.

-Oo, jesteście – Kuba zmierzył nas wzrokiem – tee, fajnie ci z dzieckiem na ręku– zaśmiał się,odbierając młodą z ramion Roberta, co ta skwitowała głośnym

-łłłłłłłłłłłłłłłleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee – zaczynając koncert,sugerujący że jest nieco niezadowolona faktem opuszczenia ciepłego schronienia.

-yyeee, to ja się pójdę przebrać – rzucił zawstydzony, zabierając torby ze sobą do pokoju.

Zagadałam się z Kubą, zupełnie zapominając, że jestem w samym ręczniku.

-Asia, dzięki, nawet nie wiesz jak nam pomogłaś. Ej, jak ty to zrobiłaś?? –pomachał pustymi butelkami po mleku – ja jej nigdy nie mogę nakarmić, Agacie tez marudzi i zostawia jedzenie.

-To nie ja. Robert z młodym ją karmili.

Kuba uśmiechnął się do Lewego, który znowu zmaterializował się nie wiedzieć skąd i kiedy.

-Robert, mój ty bohaterze, musisz mi zdradzić co zrobiłeś z moją córką, że przy was wszystko zjadła??

-Chciałbyś. To tajemnica, moja i tej młodej damy. Nie, Jula?? Powiemy tacie??? - usmiechnął się do Julki.

-grghtgr – uśmiechnęła się bezzębnymi dziąsełkami i wyciągnęła rączki do Roberta.

-sam widzisz, to nasza tajemnica .

Teraz to Kuba wytrzeszczył oczy

-Nie wierzę, własnym oczom nie wierzę, Lewandowski mi córkę zbajerował, dobra mała, spadamy stąd, bo jak zostaniesz jeszcze chwilę, to się okaże, że mi Lewego jako zięcia przedstawisz.

-grahhh- odpowiedziała robiąc baloniki ze śliny.

-trzymajcie się. I Jeszcze raz dzięki.

-No, do jutra.

Robert spojrzał na mnie w samym ręczniku i….

pod plecami poczułam cos twardego( aha, ściana), we włosach jego palce a w głowie znów czułam zapach Roberta, jego usta na swoich, założyłam mu ręce na kark całkowicie poddając się jego pocałunkom, co tu dużo ukrywać, cholernie go pragnęłam, TU i TERAZ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

- ups, już idę się przebrać (cholerka zupełnie zapomniałam) wyplątałam się z jego objęć. To nie była dobra pora, Patryk jeszcze nie spał.

- to ja idę zrobić tą kolację - uśmiechnął się zawadiacko i puścił mi oczko. 


 @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Zdrowych, spokojnych świąt, zadowolenia z prezentów, resztę dożyczcie sobie sami i sorki za opóźnienie, ale mam CHBCW(chroniczny brak czasu wolnego) może w święta nadrobię zaległości u was. Pozdrawiam

31.

Po treningu pojechaliśmy do taty, przepakowałam rzeczy swoje i młodego w jedną torbę i wylądowała ona w bagażniku, obok sportowej torby Roberta.

- dasz mi 15 minut??

- Jasne, jełsi Twój tata zajmie się tymi dwoma diablestwami.

- Pewnie, że się zajmę.

Popędziłam do łazienki, umyłam się,przemalowałam, przebrałam w białą bawełnianą sukienkę, przed kolana, zmieniłam fryzurę. Włosy zaplotłam w warkocz , a na nogi założyłam trampki.

Spryskałam się swoimi ulubionymi perfumami, ciesząc się, że pozbyłam się w końcu tej przeklętej koszuli. Potem ją wypiorę, odwieszę i nigdy więcej nie założę, dziwnie na mnie działa.

Nieśmiało weszłam do pokoju, w którym panowie maltretowali mi Patryka, turlając się z nim po podłodze a młoda umierała ze smiechu, rozbawiona piskami .

- Ja jestem gotowa, a wy??

Robert błyskawicznie zerwał się z podłogi.

- Ja też – zmierzył mnie wzrokiem.

Dam głowę, że zauważyłam jakiś dziwny grymas, jakby lekki uśmiech?? ( widzisz co chcesz widzieć).

Pojechaliśmy najpierw do muzeum Borussi, w którym Patryk czuł się jak ryba w wodzie. Fajnie to wyglądało z boku.

Lewandowski z Patrykiem trzymającym go za jedną rękę, z Julią Błaszczykowską w nosidełku,trzymanym w drugiej.
 Usmiechnęłam się pod nosem, żałując że Jula nie jest naszą córką
 (ej opanuj się Zduńska, ledwo co jednego dzieciaka odchowałaś, a już ci się drugie marzy??? )

- mama ziobać – Patryk przyciągnął Roberta do mnie, wkładając swoją rączkę w moją – jakie fajne tlof…, nio te, naglody.

- Noo, fajne – nudziło mnie to niemiłosiernie, piłka jakos niegdy nie była moim światem, ale widząc Patryka z wypiekami na twarzy, chodzącego od wystawy do wystawy, udawałam, że się dobrze bawię.

Własciwie to mogłam ich zostawić samych, bo Robert oddał mi Julę, a sam z Patrykiem buszowali po Borruseum jak dzieciaki. Nawet by nie zauważyli jakbym się zmyła.  Spędziliśmy tam chyba ze trzy godziny i byłam szczęsliwa kiedy wyszliśmy w końcu na powietrze. Parsknęłam smiechem na widok młodego, targającego ze sobą wieklą pszczołę, bo przypomniałam sobie jak chłopacy wyglądają w strojach Borussi.

- Wy powinniście takie czułki na treningach nosić – zasmiałam się wsiadając do samochodu – musze z Agatą pogadać, żeby waszego trenera podpuściła.

Robert spojrzał rozbawiony.

- Aśka, ani się waż, on jest zdolny do tego .

- wiem - wyszczerzyła się

- Nie zrobisz mi tego.

- Zastanowie się – walczyłam sama ze sobą, żeby nie wybuchnąć smiechem, bo młody wtulił się w „pśćiołe” i zasnął.

- Błagam – spojrzał błagalnie

- co ja z tego będę miała???

- Hmmm, niech pomyślę????

- Myśl, myśl, byle szybko, bo się zaraz światło zmieni.

- No myślę, myślę, no.

- Opornie ci to idzie – zaśmiałąm się.

- A na co masz ochotę ( lepiej nie pytaj)???

- Hmmm, sama nie wiem, kolacje do łóżka – palnęłam co mi ślina na język przyniosła –ej, żartowałam – zreflektowałam się widząc skonsternowaną minę Roberta. ( no tak, facet ma manię na punkcie czystości, brawo Aska. )

- Ale zjesz ze mną ??- zapytał i spojrzał tak, że wbiło mnie w fotel.

- w łóżku???? Zapytałam.

Robert przewrócił oczami.

- niech będzie na łóżku, skoro tak nalegasz, nie lubię okruchów w pościeli.

- ale ja mówiłam o swoim łóżku !!!

- ja tez mówiłem o twoim łóżku – parsknął wprawiając mnie w osłupienie – no, to plany na wieczór już mamy, to co teraz????

Niby przypadkiem odgarnął mi z twarzy jakiś niesforny kosmyk, któremu umyśliło się, wysunąć się z frotki i opaść na twarz. Drgnęłam kiedy delikatnie musnął mój policzek opuszkiem palca. Mam nadzieję ze tego nie wyczuł.

- ty już lepiej nic nie wymyślaj, ok?? 

- a szkoda, bo myślałem o jakiejś wycieczce po Dortmundzie, ktoś ci w końcu musi miasto pokazać, żebyś mi nie zabłądziła. To co????Zostawimy w domu bagaże i zapraszam.

- no dobra.

Mam inne wyjście??

30.

Pojechaliśmy więc na Signal Iduna, gdzie mogłam w końcu wytłumaczyć ojcu, czemu nie wróciam na noc, skończył akurat pracę więc mogliśmy posiedzięc na trybunach pogadać.

- Córcia, mam nadzieję, że wiesz co robisz??

- Nie tato, kompletnie nie wiem, ale Patryk jest taki szczęśliwy, nawet płatki zaczął jeść, bo „ tata je i nie marudzi” – Zduński Parsknął i z rozczuleniem spojrzał na wnuka, zaciskającego rączki na prętach barierki.

- Dziadek, patś, telaź tata, no patrź, dziadek.

- Kochasz Roberta??

- Yee, nie wiem, coś do niego czuję, fakt, ale czy go kocham????
( Kochasz , kochasz, kogo ty chcesz okłamać??)

- Spałaś z nim??

Teraz to mnie naprawdę zamurowało

- No co tata?? NIE!!!( na razie nie)

- Przepraszam, nie powinienem, to twoje życie, ale jesteś pewna, że chcesz się do niego wrowadzić?

- Tato, ja się do niego nie wprowadzam, przewiozę tam tylko część swoich i Patryka rzeczy, żebym nie musiała w Roberta koszulach chodzic.

- Jak uważasz .

- A ta mała księżniczka,to ……

- Moja dziewcyna, lulia – odpalił Patryk

- córka Kuby, nie mają co z nią zrobić, to zaproponowałam, że jej przypilnuję, co mam innego do roboty?? – uśmiechnęłam się.

Przegadaliśmy z ojcem, cały trening Borusii, wiec i tak nie bardzo wiem, co się na nim działo, co chwile tylko wyrywały nas z rozmowy okrzyli Patryka i paru innych dzieciaków.

Lewandowski wyszedł na murawę, w towarzystwie kliku kolegów.

( Matko najświętsza, toż oni wyglądają jak pszczoły)

Robert niby fizycznie znajdował się na murawie Signal Iduna, ale jego myśli błądziły gdzieś nad……

Co chwilę jego wzrok wędrował na trybuny, na których siedziała Asia, Patryk i mała Julia, przyglądał się, jak dziewczyna bawi się z malutką Błaszczykowską, do łez zaśmiewającą się z wygłupów Aśki,  jak próbuje swoją mała piąstką złapać grzechotkę , widział jak Patryk zaśmiewa się z kuksańców jakimi go obdarowywała i po chwili znów wkleja nosek  między szczebelki, obserwując wydarzenia na murawie, a potem znów biegnie do matki, zadać  tysięczne z rzędu pytanie. Widział z jaką cierpliwością ta opowiada mu czemu chłopacy nie kopia dzisiaj piłki, tylko wyginają się we wszystkie strony, podskakują , kucają czy co tam jeszcze sobie Klopp wymysłił.

-ej, ziemia do Lewandowskiego, wróc na ziemię –

klepnął go i zaśmiał się Ikay, widząc że Jurgen mówi coś do Roberta, a ten kompletnie pogrążony we własnych myślach, wpatruje się w blondynkę siedzącą na trybunach. Po chwili wzrok Kloppa utkwił w tym samym miejscu.

- Ałc, pojebało cię Gundogan, czego mnie tłuczesz??? – warknął Lewy rozcierając obolałe ramię

Mats wskazał głową rozbawionego Kloppa,

- Lewy obudź się co?? Kawy nie wypiłeś??

- wypił, wypił – wtrącił się z głupawym uśmieszkiem Kuba – tylko się zabujał.

- ty weź się przymknij, co??!!!. Wcale się nie zabujałem, patrzę tylko czy Asia radzi sobie z dzieciakami.

- Bobusiu najukochańszy, bujać, to ja ale nie mnie, od rana oczu od niej oderwać nie możesz – nabijał się Błaszczykowski.

- yy, to fakt, zabił byś każdą, która ruszyłaby ta koszulę – zaśmiał się Langerak – a jej sam pozwolies ją nosić i jeszcze jak wyszła  to jęzor wywaliłeś na jej widok.

Lewy zaczerwienił się, co nie uszło uwadze kolegów.

- Weźcie się odpieprzcie, widzicie coś czego nie ma. Daliśmy sobie pół roku,jak nie zaiskrzy to wtedy zobaczymy.

Kuba powiększył głupkowaty zaciesz

- Nie zasikrzy??Robert, jakby między was telefon włożyć, sam by się naładował. Przecież od początku widać, że między wami iskrzy jak cholera.

- głupi jesteś – warknął Lewy.

- Może i tak, ale na tej imprezce u ciebie, tez widziałem, jak za nią wodzisz wzrokiem – wtrącił się Grosskreutz

– miałeś minę, jakbyś chciał z nią zostać sam na sam – dodał Łukasz – ty się Lewy nie wykręcaj i nam tu nie sciemniaj, tylko powiedz lepiej kiedy pijemy kawalerskie??

- ty się lepiej wody napij, albo mleka najlepiej, Piszczek. I w ogóle odwalcie się ode mnie. Popieprzyło was?? Aśka to matka mojego dziecka i tyle.

- Czyli jednak- wtrącił się Kagawa

- Ty też przeciwko mnie??

- Nie, ale Ty wcześniej mówić” to TYLKO matka mojego dziecka”- ona być dobra żona dla Robert, ona cię bardzo kochać. Ty się z nią ożeń. Ja ci to mówię.

- Kagawa?? Weź się przycisz.

- Panowie, a może zamiast organizować wesele Roberta, wrócicie do treningu?? – zaśmiał się Klopp, rozbawiony tą wymianą zdań.

29.

Rano obudziły go głosy dobiegające z kuchni. Zorientował się, że spi w tych ciuchach,które miał ubrane wczoraj, ( znowu jakiś magiczny wpływ Asi, wcześniej najpierw by się rozebrał, wykąpał i dopiero poszedł spać)

Kiedy wszedł, zobaczył Kubę, Asią i małą Julię.

- Oo, wstał nasz śpioch – zaśmiał się Kuba – streszczaj się jest po 9,00 , za godzinę musimy być na treningu.

- yeee, spoko, zrobię tylko sniadanie i zaraz idziemy.

Asia spojrzała z politowaniem

- Chyba zjem śniadanie, tęskni za Tobą od pół godziny ,Kuba , a może zjesz z nami??

- yee, nie dzięki, jadłem, ale kawy bym się chętnie napił .

-To zapraszam, w imieniu Roberta oczywiście – spojrzała na niego rozbawiona.

Robert kiedy wyszedł z szoku, zauważył, że na stole stoją płatki, świeże owoce, pachnie świeżo zaparzoną kawą.

Wsadziła do mikrofali mleko do płatków, do ekspresu nasypała kawy, podśpiewując pod nosem Od rana mam dobry humor,  powodując napad śmiechu u obecnych w kuchni piłkarzy. Kuba z Robertem parsknęli serdecznym smiechem. Błaszczykowski klepnął kolegę w ramie.

- W końcu do tego twojego muzeum, życie wróciło.

- Tataa, a my się będziemy ź mamą, Julcią opiekowaś wieś???

Odezwała się jego minatura. Pogłaskał go po głowie.

- Wiem, skarbie, wiem. A ty masz być grzeczny, jak taty nie będzie. Asia, a może pojedziecie z nami, na trening, a potem zabiorę was w fajne miejsce.

- jeśli to nie kłopot.

- Aśka??!!!

- No co, no?? – uśmiechnęła się tak, że Lewandowskiemu kolana zmiękły.

- Synek, a ty się dobrze czujesz?? – zapytała na widok Patryka pakującego sobie do buzi łyżkę pełna płatków, co kilka miesięcy wcześniej graniczyło by z cudem, tudzież zwiastowałao nadchodzący koniec świata.

- Tak a cio???

- jesz płatki??

- Tata teś je i nie maludzi, oj mama, ciepiaś się.

- No tak, jak tata je, to wszystko jasne – roześmiała się.

- Patryk nie!!!! – w ostatniej chwili powstrzymała go przed wpakowaniem do buxli Juli całej łyzki płatków – Julcia jest jeszcze za malutka, nie pogryzie sama.

- To ja jej poglyzie.

- Ale ona jest za malutka na takie jedzenie,brzuszek ją będzie bolał a zresztą wujek nakarmił ją zanim ty się z łóżka wygrzebałeś.

- Ahaaaaaa – rzucił młody Lewandowski , przyprawiając ojca o napad smiechu.

- A tobie co?? – zapytał Kuba, pozbierawszy z podłogi zabawki Julii.

- Przypomniało mi się jak mama opowiadała, że kiedyś nakarmiłem Martę mydłem.

Wszyscy spojrzeli na niego rozbawieni.

- Kazała mi dac jej cokolwiek, to dałem, to co miałem w ręku?? – wzruszył ramionami.

Asia z rozbawieniem pokręciła głową.

- Mogę was na chwilę samych zostawić??? Czy dzieciaki napoicie płynem do mycia naczyń.

Panowie spojrzeli po sobie.

- Yeee, nie no, możesz, my przecież duzi chłopcy jesteśmy – zaśmiał się Jakub.

- Na pewno??? No dobra, zaraz wracam.

Weszłam do łazienki, wyjęłam z torebki kosmetyczkę. Zaprezentuj się Zduńska, jak masz wyjść na miasto. Twarz pokryłam podkładem, cieniuteńką warstwa pudru, rzęsy przeciągnęłam tuszem. Rozpiełam dwa górne guziki Robertowej koszuli, ok. Jakos wyglądasz. Wstydu nie będzie.

28.

- A w ogóle, zastanawiam się, czy nie byłoby wygodniej, jakbys z Patim zamieszkała tutaj, bez sensu takie jeżdzenie w ta i spowrotem.

- dzisiaj rzeczywiście zostaniemy, ale na dłuższą metę, to nie jest dobry pomysł, masz w tym szpitalu wylizane a mały strasznie potrafi nabrudzić, a poza tym my sie ledwie znamy, możemy najwyżej zrobić tak, ze przywiozę do Ciebie częśc swoich i młodego rzeczy, żeby w razie co, mieć sie w co przebrac.

- Dobre i to - mruknął pod nosem.

- mogę ja pozyczyc do jutra?? zapytałam podnosząc rękawy koszuli, wkurzała mnie, bo co chwilę zsuwała sie z jednego boku, i odsłaniała mi ramie i kawałek ramiączka, ale na chwile obecna to była moja jedyna odzież.

- jasne, ale pod warunkiem, że będziesz ja nosic.....

- no, nie zamierzam jej zdejmować

- yy, nie o to mi chodziło, fantastycznie ( obłędnie?) w niej wyglądasz, chciałbym żebys ja nosiła.

Zaczerwieniłam się, nie byłam przyzwyczajona do przyjmowania komplementów, a juz napewno nie od takiego ciacha jak Lewandowski.

- No dobra, dzięki , pójdę zobaczyć co z młodym, bo coś za cicho siedzi - ruszyłam zanim zdązyłam skończyć.

Ta przekleta koszula, przy kazdym ruchu wydzielała ten zapach, wiec wolałam nie ryzykować i zmyłam sie pod byle pretekstem, czujac na sobie wzrok Lewandowskiego.

( Lewandowski, co ona z Tobą zrobiła, zabiłbyś każdą, która ruszyłaby tą koszulę, a teraz nie dość, że gapisz sie na nia jak sroka w przysłowiowy gnat, to jeszcze pozwalasz jej ja nosic?? Co z Tobą?)

Robert leżał na łózku, zastanawiajac sie, co sie własciwie z nim dzieje. Czy był zakochany??? Nieee, w Ance przeciez tez był zakochany, ale nie chciał jej miec ciagle koło siebie, nie miał ochoty wgapiać sie w nia godzinami, słuchac jak sie smieje, jak bawi sie z dziecmi, jak karmi małego piersią, (czasem łapał się na tym, że chętnie zamienił by się z nim miejscami), podobało mu się, jak Asia sie peszy, to było takie słodkie, niewinne.( Ej, wcześniej nie lubiłeś  takich "skromniś", wolałeś zdecydowane, pewne siebie dziewczyny, które wiedzą, czego chcą, co jest z Tobą??) Czuł że musi sie nia opiekowac,czuł się przy niej zupełnie inaczej niz przy Ance, czuł sie facetem. W końcu zasnął.

Asia leżała koło Patryka, głaszcząc go po główce, zastanawiała się jak najmniej boleśnie odstawić go od piersi, był już za duży, na taka formę karmienia, ale to był ich taki mały rytuał. Zastanawiała się, czy ten zapach siedzi już w jej głowie, czy po prostu wszystko nim pachnie.

  Myślała o tym, co dzieje się między nią a Robertem, czy w ogóle coś się dzieje, Lewandowski działał na nia tak jak nie powinien, i to działanie  było z dnia na dzień coraz mocniejsze.

Czuła, że Robert coraz bardziej oplątuje jej serce jakimś niewidzialnym łańcuchem. Jak nie byli razem, ciągle o nim myślała, co robi, jak jest ubrany, chociaż wcześniej nie interesowała się specjalnie piłką nozna, teraz godzinami mogła oglądac treningi Borussi, cieszyła się z rzeczy, które wcześniej były jej zupełnie obojętne.  

Nie wiedzieć czemu do głowy przyszła jej myśł, że musi dowiedzieć się więcej o byłej dziewczynie Roberta, bo zastanowiło ja to co powiedział Hummels, że dzięki Asi Robert stał się w końcu normalnym facetem, z którym można pogadać, i że od kiedy Robert był w Dortmundzie, to była to pierwsza, całkowicie udana impreza jaką Lewandowski zrobił. I chyba pierwsza bez jakiejkolwiek afery.

27.

Idąc do ogrodu,cały czas czułam ten obłędny zapach, wymieszany z aromatem moich perfum, co powodowało we mnie dziwne uczucia, zapach, który powstał z połączenia tych dwóch, budził pożądanie, ogarniał jakąś dziką żądzą, podniecał. Coś podobnego czułam wtedy w hotelu, jak Robert dał mi swoją koszulkę do spania. Gdyby nie to, że młody spał ze mną, nie wiem jakby to się skończyło. Kiedy przechodziłam koło Hummelsa, uśmiechnął się do mnie.

- Asia, nie gniewasz się za to piwo??

- Nie, no co ty, wiem, że to nie było celowe. Nie rób ze mnie jakiejś zołzy, co??

- Napijesz się ze mną piwa??

- Mats, może przy innej okazji, mam dziecko pod opieką.

Zauważyłam, że Robert nam się przygląda z dość dziwna miną.Sprawiał wrażenie zazdrosnego.

( moja koszula, na niej ,wygląda o niebo lepiej niz na mnie)

- Wszystko w porządku?? - zapytałam oniemiałego Lewandowskiego - tylko mi nie mów, że to twoja ulubiona koszula - zaśmiałam się.

- Na tobie tak - spojrzał tak, że wbiło mnie w ziemię.

Na Roberta ten zapach podziałał chyba podobnie, albo alkohol zaczął mu w głowie szumieć , bo zbliżył się do mnie, ( zbyt blisko)wdychając go, a mnie przyprawiając o dreszcze.

- Robert, my się będziemy zbierać - Kuba zawsze wiedział gdzie i kiedy się pojawić- musimy małą komuś wkleić, bo jutro mam trochę spraw do pozałatwiania, a Aga idzie do pracy.

- Kuba - zawołałam za nim - a może, jeśli Robert nie będzie miał nic przeciwko, przywieziecie ja tutaj, ja i tak będę z młodym, to mogę się nią zająć.

- Naprawdę, mogłabyś?? - ucieszyła się Aga.

- Jeśli Robert się zgodzi - spojrzeliśmy na Lewego.

- Nie no, jasne, żaden problem. Przywieźcie ja rano.

- Jej, dzięki, jesteś wielka - zaśmiał się Kuba.

Zaczerwieniłam się i spuściłam głowę

- oj tam, drobiazg.

Impreza po mału dobiegła końca, dzieciaki popadały umęczone bieganiem na dworzu, wiec powrzucano je w auta tak jak lezały.

Zaskoczyło mnie, że po grillu, jedyne naczynia jakie zostały do zmycia to szklanki chociaz było prawie dwadzieścia osób. Natomiast wszystkie papierowe naczynia wylądowały w workach , w śmietniku przed domem. Zebrałam te szklanki, żeby je zanieśc do kuchni, a Robert dogaszał grila.

- Asia, kurczę, ale ze mnie idiota - zaczął nagle drapiąc sie po głowie ( Ameryke odkryłes normalnie) - mam piwo wypite, nie będe mógł was odwieźć.

- Spoko, pojadę taksówka, albo zadzwonie do taty.

Nie wiem jak on to robił, ale przemieszczał sie jak Edward Cullen w Sadze, stał w jednym miejscu, nie zdązyłam mrugnąć, a juz stał gdzie indziej, bo znów zmaterializował mi sie przed twarzą.

- A może...(nie nie, Lewy,nie patrz tak na mnie)  zostaniecie na noc??? I tak rano Błaszczykowskie Jule przywiozą, po co masz jeździć w ta i spowrotem??

Podświadomie przygryzałam wargę. Bałam sie, czym to sie może skończyć, ten pocałunek w kuchni, niby nic wielkiego, 20 może 30 sekund, ale gdyby młody nie wparował do kuchni, kto wie, co by sie wydarzyło. Lewandowski, stanowczo za bardzo mieszał mi w głowie.

26.

Zabawa trwała w najlepsze, dzieciaki w ogrodzie rozgrywały mecz " Młoda Borussia kontra reszta świata" a my siedzileismy przy grillu. Kuba przezornie poinformował imprezowiczów, że Lewy ostatnio buja w obłokach , wiec maja przynieść jakiś prowiant, bo z Lewym różnie bywa, wiec wkładki na grilla tez nie brakowało.

Chłopacy gadali o wszystkim i niczym( moja znajomość niemieckiego, dzięki Robertowi,pogłębiała się z każdym dniem, nie na tyle jednak, żeby słowo w słowo rozumieć, o czym mowa), a dziewczyny albo gadały o kosmetykach albo o facetach. W pewnej chwili jedna z nich zagadała do mnie, spojrzałam skonsternowana.

- Yee, nie rozumiem - wydukałam łamanym niemieckim.

- Aa, sorki, przepraszam - odezwała sie po polsku, wprawiajać mnie w osłupienie. Okazało sie, że to Ewa, dziewczyna, a własciwie juz narzeczona Łukasza Piszczka. Ta jedna,jedyna, dla której całkowicie przepadł dla świata.

- Mogę o coś zapytać, bo dziewczyny tez są ciekawe, a .... k, kurcze wiem, że to głupie, ale, jak nie będziesz chciała, to nie mów, ale, chciałyśmy - bakała, nie wiedząc jak ma zadac pytanie.

- Zawołaj dziewczyny do kuchni, to pogadamy, ok?? usmiechnęłam sie do niej.

Odwróciłam sie na pięcie i poszłam do kuchni. Wiedziałam, że tej rozmowy sie nie uniknie, a dziewczyny miały prawo znać prawdę, jeśli maja byc spokojne o swoich facetów.

- Asia, nie zrozum nas źle, ale chciałybysmy wiedzieć.....

- Jasne, to zrozumiałe, pytajcie smiało.

- ok, to może ja zacznę, to prawda, co piszą w gazetach, że Ty .... no wiesz?? - odezwała się Błaszyczkowska, która pełniła równiez funkcje tłumacza.

- Tak, to prawda, miałam taki "epizod" w zyciu, nie jestem z niego dumna, ale cobyście zrobiły, stając przed wyborem," albo będziesz grzezczna, albo zastrzelimy ci syna?"??

- O cholera - między dziewczynami nastapiło dziwne poruszenie

- kurczę, nie wiem, pewnie to samo - odezwała się Lorina,dziewczyna Mitchella Langeraka, nowego bramkarza BVB.

- A Patryk?? jak to wyszło, ze macie z Robertem takiego dużego synka, on przez dwa lata był, z ta, jak jej tam" gwiazdką" - powiedziała z przekąsem. ( kurcze, ta jego była, chyba nie cieszyła sie zbytnia sympatia)

- Znam Roberta od dziecka, mieszkalismy w jednym bloku, a młody?? Powstał na osiemnastych urodzinach jego siostry, mielismy wypite, zaczęliśmy sie całować, i jakos tak poszło, potem Robert wyjechał, nawet nie wiedział, że ma dziecko w drodze.

- Nie powiedziałas mu??

- Nie, nie chciałam, i w sumie nie miałam jak.

- A jak sie dowiedział??

- Spotkalismy sie w Niemczech jak...... , przyjechałam na zamowienie i jakos tak się zgadaliśmy, że ja to ja, a on to on.

- a jak sie z tego wyrwałas??

Wskazałam głową na Lewandowskiego, wygłupiającego sie z dzieciakami.

- dzieki niemu.

- A jest cos między wami??

- yy,eee, nie, ledwo się znamy, mamy dzieciaka i postanowilismy najpierw lepiej sie poznać, a potem się zobaczy

Gadałyśmy jeszcze przez dość długi czas, dowiedziałam sie tez troche o byłej Lewego. Laski strasznie po niej jechały, że była zarozumiała, że straszna( na zdjęciu wyglądała na ładna kobietę) , że strasznie gwiazdowała, itp itd.

- laski, a czemu Hummels, tak zamarł, jak mnie tym piwem oblał??

Spojrzały po sobie zdziwione.

- Nie dziw mu się, po byłej Lewgo, nie wiadomo czego sie można było spodziewać, a gdyby Humi ja oblal,to zabiła by go na miejscu.,

- no tak- usmiechnęłam sie pod nosem - a ja przyjechałam nie wiadom skąd i po co, to i nie wiadiomo czego sie spodziewać - spojrzałam na nie i parsknęłysmy smiechem.

- A wy co tak, w tej kuchni koczujecie?? Lewy wsadził głowe przez drzwi

- obgadujemy cię

- Asia, ty mnie nie drażnij - pogroził mi palcem błyskajać ząbkami

- oj tam, juz sie boję. (Matko, Lewy, ale żeś dał po roletach )

- Chodżcie tam do nas

- Dobra, dobra idziemy.

Chwile później moja bluzka znów nadawała sie do przebrania , za sprawą latorosli Kuby, bo młoda pacnęła rączką w talerz ojca, karmiącego ją i zachlapała mi cała bluzke ketchupem .

- Ej, księżniczko, co to ma być, kąpiesz ciocię w keczupie???

Rozesmiała sie tylko i pacnęła drugi raz.

- oj ty mała łobuzico - pogłaskałam ja po głowie, scierając sobie ketchup z bluzki.

(świetnie, dzieki Jula, i w co ja sie teraz przebiorę)

- Asia, sory za nią, nie wiem co jej dzis odwala, zawsze grzecznie jadła - powiedział speszony Kuba.

- Kubus, daj spokój, nic sie nie stało.

- Ale....

- Naprawdę sie nic nie stało

Nie wiem skąd tam się zmaterializował Lewandowski, ale widac dzieciaki dąły mu spokój.

- Fajne masz piegi na nosie - parsknął.

Przetarłam nos reką, ścierajac z niego ketchupowe piegi.

- Kurde, nie mam juz nic na zmianę, a nie będe z plama łazić, jak jakiś kocmołuch.

- Weź jakąs moja koszulkę z szafy.

Spojrzałam zdziwiona

- yee, a możesz, bo ja nie wiem, nie wmiem gdzie szukać.

- W pokoju , w regale po lewej, w drugiej szufladzie od dołu, a zresztą weź co bęziesz uważała.

- yy,ee, no dobra, dzieki. - odwróciłam się na pięcie i poszłam do pokoju.

Przechodząc koło chłopaków, zauważyłam, ze Hummels, dziwnie mi sie przygląda, w ogóle miałam wrażenie, że co jakis czas spogląda na mnie, ale chyba mi sie cos przywidziało. Uśmiechnęłam sie tylko do niego i poszłam do pokoju Roberta.

Otworzyłam wielką szafę i az cofnęłam się krok do tyłu. Spodziewałam sie bombardowania koszulek, ciuchów, które zleca mi na głowę, a tu??

Koszule wiszące kolorystycznie, odprasowane pod linijkę, idealnie poskładane koszulki, spodnie poukładane na półkach i ten obłędny zapach, który zniewalał zmysły.

( Matko najświętsza, Lewy w czym ty płuczesz to pranie??)

Zdjęłam z wieszaka błękitna koszulę, chyba najmniejsza jaka była, przyłożyłam do siebie.

- Może być- mruknęłam pod nosem

Przebrałam się, zostawiając  górę rozpięta,a pasek, którym miałam spięte spodenki, zapięłam sobie w talii.

kurcze, tylko te włosy??

Poprawiłam fryzurę , przewiązałam włosy wyżej głowy, odsłaniając kark .

Poszłam do kuchni, wrzuciłam do torby zaplamione bluzki. Zadzwoniłam tylko do taty, żeby nie czekał z kolacją, bo nie zdążymy, nawet się ucieszył, bo tez chciał wyjść.